พืชผักอาหารตามท้องทุ่ง : ผักแว่น

ผักแว่น

                      ผักแว่น

ชื่ออื่น :  ผักลิ้นปี่ หนูเต๊าะ

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Marsilea crenata Presl

วงศ์ :  MARSILEACEAE

ชื่อสามัญ :  Water Clover , Water fern

แหล่งที่พบ :  พบทั่วไปของทุกภาค

ประเภทไม้ : ไม้น้ำ

 ลักษณะต้นผักแว่น ผักแว่นที่พบในหนองน้ำ8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

** ต้น เป็นไม้น้ำล้มลุกจำพวกเฟินเจริญเติบโตในน้ำตื้น ลำต้นเป็นเหง้าเรียวยาวทอดเลื้อย แตกกิ่งก้านอย่างไม่เป็นระเบียบ มีขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุมและใบเหนือน้ำ รากของผักแว่นสามารถเกาะติดเจริญอยู่บนพื้นดินหรือเจริญอยู่ในน้ำก็ได้ ลำต้นอ่อนสีเขียวลำต้นแก่จะเป็นสีน้ำตาล ** ใบ เป็นใบประกอบแบบพัด มีใบย่อย 4 ใบ รูปร่างของใบย่อยคล้ายสามเหลี่ยมหรือรูปลิ่ม ออกจากตรงกลางของตำแหน่งเดียวกันเป็นลักษณะกลม ใบย่อยกว้าง 0.6-1.5 ซม. ยาว 0.8-1.8 ซม. โคนใบสอบ ขอบใบเรียบหรือหยักเล็กน้อย แผ่นใบเรียบไม่มีขน ก้านใบยาว 4.5-15 ซม. ใบย่อยไม่มีก้าน ใบมีสปอร์โรคาร์ป (sporocarps) ซึ่งเป็นก้อนแข็งๆ ออกเดี่ยวๆ หรือหลายอันสีดำ บนก้านชูสั้นๆ รูปขอบขนานหรือรูปสีคล้ายเมล็ดถั่วเขียว ออกที่โคนก้านใบขณะที่อ่อนอยู่สีขาว เมื่อแก่สีน้ำตาลเข้มเกือบดำร่วงง่าย

** ดอก เป็นดอกเดี่ยวสีเหลือง ** ผล ลักษณะยาวรี ขั้วผลและปลายผลแหลมเปลือกผลสาก ผลขนาดยาวประมาณ 1 ซม. ผลแบ่งเป็น 2 พู ภายในประกอบด้วยเมล็ดจำนวนมาก  

ส่วนที่ใช้บริโภค : ยอดอ่อน เถาอ่อน (ทั้งเถาหรือเครือ)

การขยายพันธุ์  : เถา ไหล สปอร์

สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม : พบทั่วไปตามหนองน้ำที่ชื้นแฉะ และตามทุ่งนาฤดูฝน

ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ :  ฤดูฝน เดือนสิงหาคม - กันยายน

คุณค่าทางอาหาร :  คุณค่าทางอาหารในส่วนที่รับประทานได้

การปรุงอาหาร :  ทั้งเถา นำมารับประทานเป็นผักสดร่วมกับน้ำพริก ส้มตำ ลาบ ซุปหน่อไม้ ก้อย หรือนำไป ประกอบอาหาร เช่น แกงจืด แกงอ่อม 15. ลักษณะพิเศษ ผักแว่น มีรสจืดมัน ช่วยบรรเทาความร้อนในร่างกาย

ขอขอบคุณข้อมูลจาก :
                              http://www.tonkla.tht.in/168o.htm

                            *****************************************

ไม้ดอกสมุนไพร : หงอนไก่

ต้นสร้อยไก่หรือหงอนไก่

 

หงอนไก่

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Celosia cristata

ชื่อสามัญ : Crested Celosia, Cockscomb

วงศ์ : Amaranthaceae

ถิ่นเดิม :  เขตร้อนของอเมริกา และแอฟริกา

ความสูง :  6 – 36 นิ้ว

    

           เป็นพืชล้มลุกขนาดเล็ก สูง 2-3 ฟุตใบเดี่ยวรูปหอกเรียวยาว ปลายแหลม ดอกเล็กๆ สีขาวอมชมพูอมแดง หรือสีขาว ออกอัดกันแนนเป็นช่อรูปแท่งตั้งอยู่ที่ปลายกิ่งก้าน ขึ้นตามที่รกร้างว่างเปล่าทั่วไป พบทั้งชนิดดอกสีขาว และสีแดง

สรรพคุณ

ใบ,กิ่งก้าน : รสฝาดเฝื่อน ต้มดื่ม แก้อาเจียนเป็นเลือด แก้บิด แก้ผดผื่นคัน ห้ามเลือด

ดอก : รสฝาดเฝื่อน ต้มดื่ม แก้บิด ห้ามเลือด แก้อาเจียนเป็นโลหิต แก้ริดสีดวงทวารชนิดที่มีเลือดออก แก้ตกขาว แก้ประจำเดือนมาไม่ปกติ แก้ปวดศรีษะ แก้ตาแดง

เมล็ด :  รสขมนุ่มเย็น ต้มดื่ม แก้ริดสีดวงทวาร แก้บิดมูกเลือด แก้โรคความดันโลหิตสูง แก้อักเสบ ตำทาแก้ผื่นคัน

ราก :  รสขมเฝื่อน ต้มดื่ม แก้ไข้ แก้ท้องอืด บำรุงธาตุ แก้หืด ขับเสมหะ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก :  http://www.thaikasetsart.com

                  ****************************************************